Laboratorium
Laboratorium prowadzi działalność w zakresie podstawowej i specjalistycznej diagnostyki laboratoryjnej, skierowaną do lekarzy i pacjentów publicznych, niepublicznych przychodni oraz gabinetów lekarskich. Pełna lista badań wraz z cennikiem znajduje się w ofercie Szpitala.
Dzień tygodnia | Godziny pracy |
---|---|
Poniedziałek | 7.00-19.00 |
Wtorek | 7.00-19.00 |
Środa | 7.00-19.00 |
Czwartek | 7.00-19.00 |
Piątek | 7.00-19.00 |
Zdjęcia Pracowni
Opis pracowni
Pozycję uznanego laboratorium staramy się budować i umacniać opierając się na zapewnieniu wysokiej jakości i wiarygodności wykonywanych oznaczeń oraz profesjonalnej obsłudze naszych pacjentów. Narzędziami umożliwiającymi nam stały rozwój są wiedza i fachowość personelu oraz nowoczesna aparatura badawczo – pomiarowa.
Integralną częścią procesu diagnostyki laboratoryjnej jest także standaryzacja etapu przedlaboratoryjnego, właściwe pobranie oraz zabezpieczenie materiału do badań, a także stosowany przez laboratorium w trakcie badań diagnostycznych system oznaczania próbek. Wszystkie te elementy poprzez wykorzystanie komputerowej bazy danych zapewniają pełną identyfikację pacjenta i jego próbki oraz znacząco wpływają na jakość wydawanych wyników.
Gwarantem jakości i rzetelności każdego etapu badania jest także stałe uczestnictwo w programach wewnątrzlaboratoryjnej i zewnątrzlaboratoryjnej kontroli jakości: POLMICRO, LABQUALITY, UK NEQAS. Nasze laboratorium co roku otrzymuje świadectwo Centralnego Ośrodka Badań Jakości w Diagnostyce Laboratoryjnej.
Zasady przygotowania pacjenta
Dla przeważającej liczby badań laboratoryjnych materiał należy pobrać:
- Na czczo – tzn. co najmniej 8 godzin od ostatniego posiłku (kolacji). Na badania parametrów lipidowych przerwa ta powinna wynosić minimum 12 godzin (ostatni posiłek- kolacja o godzinie 18:00 dnia poprzedzającego badania ). Nie dotyczy to stanów nagłych oraz przypadków, kiedy zalecane jest wykonanie oznaczeń kilkakrotnie w ciągu dnia.
- W godzinach rannych (7 – 11), po odpoczynku nocnym. Uwaga! z powodu rytmu dobowego niektórych składników, np.: hormonów.
- Pobieranie materiału biologicznego do badań nie powinno być poprzedzone wysiłkiem fizycznym i stresem. Wskazany jest 15 minutowy odpoczynek. Uzasadnienie: umiarkowany wysiłek fizyczny może obniżyć stężenie glukozy, cholesterolu. Duży wysiłek fizyczny powoduje podwyższenie stężenia białka, kreatyniny, kwasu moczowego, fosforanów, a także aktywności enzymów pochodzenia mięśniowego.
Pobieranie materiału biologicznego powinno odbywać się w miarę możliwości po odstawieniu leków i preparatów witaminowych.
Biologiczna kontrola skuteczności procesu sterylizacji
Dotyczy badań:
- Sporal A – przeznaczony do kontroli sterylizacji parą wodną w nadciśnieniu
- Sporal S –przeznaczony do kontroli sterylizacji suchym gorącym powietrzem
- Testy kontrolne należy umieścić (najlepiej wewnątrz pakietu) w 2 – 3 różnych miejscach komory sterylizatora. W przypadku sterylizatora o pojemności do 20 l powinny to być 2 testy, a gdy objętość przekracza 20 l należy przygotować 3 testy.
- Przeprowadzić proces sterylizacji według ustalonych procedur.
- Po sterylizacji pakiety z testami należy dokładnie zabezpieczyć i dostarczyć do laboratorium wraz z wypełnioną „Zlecenie zewnętrzne badania skuteczności procesu sterylizacji”, w czasie nie dłuższym niż 24 godziny od zakończenia procesu sterylizacji.
- Do tego czasu testy należy przechowywać w temperaturze 2 – 80
- Do każdego badania biologicznej kontroli skuteczności procesu sterylizacji, zaleca się dostarczyć „test kontrolny”. Jest to test nie poddany procesowi sterylizacji, pochodzący z tej samej serii, co wskaźnik biologiczny użyty do kontroli procesu sterylizacji. Stanowi on kontrolę żywotności drobnoustrojów.
Przygotowanie moczu oraz kału do badania analitycznego
- Pojedyncza próbka moczu
- pierwsza poranna próbka moczu (mocz poranny): po śnie i przynajmniej 4-godzinnej przerwie w oddawaniu moczu (standardowa próbka do badania ogólnego moczu)
- druga poranna próbka moczu: oddana 2 – 4 godziny po pierwszej (głównie do monitorowania zmienności parametrów w zależności od przyjmowanych pokarmów, płynów oraz aktywności fizycznej)
- przypadkowa próbka moczu: oddana w dowolnej porze dnia (stosowana do badań ze wskazań doraźnych).
Postępowanie:
przed oddaniem moczu dokładnie umyć wodą i mydłem (bez środków odkażających) narządy płciowe sąsiadujące z ujściem cewki moczowej;
mocz zebrać do sterylnego pojemnika o pojemności ok. 50 – 100 ml, o szerokiej podstawie, szczelnie zamykanego i wykonanego z materiału nie reagującego ze składnikami moczu. U małych dzieci mocz można pobrać do specjalnych woreczków lub bezpośrednio do jałowego pojemnika;
próbkę o objętości ok. 50 ml pobrać należy ze środkowego strumienia.
naczynie z próbką moczu dostarczyć w stabilnym pojemniku do laboratorium w możliwie najkrótszym czasie
- Dobowa zbiórka moczu (DZM):
Przygotować czyste naczynia:
– objętości 2–3 l, najlepiej plastikowe z dopasowanym przykryciem;
– objętości 100–200 ml szczelnie zamykane
zbiórkę moczu rozpocząć na przykład ok. godz. 6.00 rano w dniu poprzedzającym badanie.
Mocz po nocy ok. godziny 6.00 rano oddać do ubikacji i zapisać czas jego oddania od tej pory każdą porcję moczu zbierać do naczynia o obj. 2 – 3 l do ok. godz. 6.00 rano dnia następnego zanotować dokładny czas oddania ostatniej porcji moczu. Zebrany mocz dokładnie wymieszać, zmierzyć objętość, przelać część moczu do naczynia o obj. 100–200 ml, dostarczyć pojemnik z moczem do laboratorium.
Na zleceniu podać dokładny czas rozpoczęcia, zakończenia i dokładną objętość zbiórki moczu.
- Kał
- Krew utajona
Badania nie należy wykonywać testu podczas menstruacji, leczenia stomatologicznego, krwawienia z dziąseł, krwawienia z żylaków odbytu. Gdy stosowane są testy immunochemiczne wykrywające obecność ludzkiej albuminy w kale nie trzeba stosować diety. W przeciwnym wypadku dla zwiększenia wiarygodności wyników pacjent powinien pozostać przez 2 dni na diecie bezmięsnej i niezawierającej składników bogatych w chlorofil i peroksydazy roślinne (chrzan, buraki, szpinak, sałata). Należy też wyeliminować podawanie niektórych leków, takich jak: aspiryna, fenylobutazon, preparaty żelaza, które mogą powodować krwawienia z przewodu pokarmowego i być przyczyną wyników fałszywie dodatnich. Duże dawki witaminy C mogą być przyczyną wyników fałszywie ujemnych. Dla poprawnej oceny test należy wykonać trzykrotnie. Niewielką ilość kału nabrać na łopatkę znajdującą się w pojemniku na kał.
- Krew utajona
-
- Pasożyty
Niewielką ilość kału nabrać na łopatkę znajdującą się w pojemniku na kał. Zaleca się pobranie materiału z kilku miejsc by zwiększyć prawdopodobieństwo wykrycia jaj pasożytów oraz dostarczenia 3 różnych próbek w kilkudniowym odstępie.
- Pasożyty
-
- Lamblie
Niewielka ilość materiału pobrana na łopatkę znajdującą się w pojemniku na kał.
- Lamblie
Podstawowe zasady obowiązujące podczas pobierania próbek materiału do badań mikrobiologicznych
W diagnostyce mikrobiologicznej warunkiem uzyskania poprawnego wyniku jest właściwe pobranie i transport materiału do badań.
- Próbka materiału powinna być pobrana z miejsca, w którym toczy się proces zapalny, w taki sposób, aby nie uległa zanieczyszczeniu drobnoustrojami saprofitycznymi, znajdującymi się w okolicznych tkankach, narządach i wydzielinach oraz w odpowiedniej ilości, zapewniającej wykonanie pełnego badania.
- Materiały należy pobierać do jałowych pojemników lub z wykorzystaniem odpowiednich podłoży transportowych.
- Badanie mikrobiologiczne powinno być wykonane przed zastosowaniem antybiotyków lub innych chemioterapeutyków.
- Każdą pobraną próbkę materiału diagnostycznego należy odpowiednio opisać: imieniem i nazwiskiem pacjenta oraz rodzajem pobranego materiału i godziną pobrania.
- Do tak opisanej próbki powinno być dołączone odrębne zlecenie badania mikrobiologicznego uzupełnione przez lekarza kierującego lub pacjenta o odpowiednie dane, umożliwiające właściwą interpretację wyniku.
- Pracownia mikrobiologiczna wykonuje również badania z materiału powierzonego, pobranego przez lekarza lub pielęgniarkę.
- Właściwie zabezpieczoną próbkę (materiał pobrany na wymazówkę z podłożem transportowym) należy dostarczyć do laboratorium w możliwie najkrótszym czasie.
W przypadku niemożności niezwłocznego przekazania materiału, próbkę należy przechowywać w temperaturze pokojowej i dostarczyć do laboratorium w czasie nie dłuższym niż 48 godzin od momentu pobrania.
- Pracownia mikrobiologiczna może odmówić przyjmowania próbek niewłaściwie pobranych i transportowanych (temperatura, czas, podłoża).
Zasady pobierania moczu na posiew
Mocz należy pobrać:
- przed zastosowaniem antybiotyku,
- rano lub co najmniej 4 godz. od ostatniej mikcji,
- u kobiet po dokładnym umyciu okolic krocza mydłem i spłukaniu wodą, a u mężczyzn po odciągnięciu napletka i dokładnym umyciu okolic cewki moczowej,
- mocz należy pobrać metodą tzw. środkowego strumienia tzn. oddać pierwszą porcję moczu do toalety, a następnie nie przerywając strumienia, pobrać około 3 ml moczu bezpośrednio do przygotowanego jałowego pojemnika (zakupionego w aptece), nie dotykając jego brzegu i wewnętrznej powierzchni,
- następnie dokładnie i szczelnie zamknąć naczynie,
- materiał dostarczyć jak najszybciej do laboratorium, a w czasie dłużej trwającego transportu próbki moczu należy chłodzić (naczynie z lodem),
- u małych dzieci w przypadkach koniecznych, można pobrać mocz za pomocą przyklejonego woreczka foliowego (zakupionego w aptece), który natychmiast po oddaniu moczu należy odkleić i włożyć do lodówki.
- nie wolno do badań mikrobiologicznych przeznaczać moczu oddanego do kaczki czy nocnika.
Mocz można również posiać bezpośrednio po pobraniu na podłoża umieszczone w zestawach transportowo–wzrostowych (np. Uromedium, Uricult):
- przygotować podłoże transportowo-wzrostowe,
- odkręcić nakrętkę z umocowaną płytką i ostrożnie wyjąć z pojemnika, tak by nie doszło do zanieczyszczenia powierzchni płytki, brzegów czy wnętrza pojemnika,
- po delikatnym wymieszaniu pojemnika z moczem zamoczyć płytkę w badanej próbce na okres 4 sekund, a następnie wyjąć,
- płytkę ponowie umieścić w pojemniku i dokręcić nakrętkę; w trakcie wykonywania tych czynności należy zwracać szczególną uwagę, by nie zanieczyścić płytki z posianym materiałem,
- jeżeli ilość moczu jest niewystarczająca do pełnego zanurzenia płytki, można wykonać posiew polewając moczem z pojemnika powierzchnię płytki (obydwie strony); podobną technikę można zastosować, gdy mocz został pobrany do woreczka,
- tak pobrany mocz może być transportowany i przechowywany w temperaturze pokojowej przed dostarczeniem do laboratorium.
Zasady pobierania wymazu z gardła / migdałków
Wymaz należy wykonać:
- przed zastosowaniem antybiotyków oraz środków działających miejscowo (aerozole i tabletki do ssania),
- rano, na czczo, po przepłukaniu jamy ustnej przegotowaną wodą.
Zasady pobierania wymazu z nosa
Wymaz z nosa należy wykonać:
- przed zastosowaniem antybiotyków oraz środków działających miejscowo (krople, aerozole),
- jeżeli pacjent jest kierowany do zabiegu, do którego wymagane jest zbadanie stanu nosicielstwa Staphylococcus aureus, informację taką należy umieścić na zleceniu lub przekazać osobie przyjmującej materiał do badania.
Zasady pobierania wymazu z worka spojówkowego
Wymaz z oka należy wykonać:
- przed podaniem antybiotyku lub chemioterapeutyku,
- co najmniej 4 godz. od ostatniego zastosowania do oka kropli dezynfekujących.
Zasady pobierania wymazów z ran i zmian skórnych
Wymazu z rany i zmian skórnych nie należy wykonać:
- bezpośrednio po zastosowaniu miejscowych płynów i maści przeciwbakteryjnych.
Zasady pobierania wymazów z dróg moczowo – płciowych
Dotyczy badań: wymaz z pochwy, wymaz z kanału szyjki macicy, wymaz z cewki moczowej, wymaz spod napletka, wymaz z warg sromowych, wymaz w kierunku Streptococcus agalactiae (GBS)
Wymaz z dróg moczowo-płciowych:
- należy wykonać rano przed oddaniem moczu lub co najmniej 3 godz. od ostatniej mikcji,
- kobiety przed pobraniem wymazu nie powinny stosować zabiegów higienicznych z użyciem środków odkażających oraz dopochwowych preparatów leczniczych.
Badania wykonujemy wyłącznie z materiału powierzonego, pobranego przez lekarza lub położną.
Zasady pobierania plwociny do badania
- Plwocinę należy odkrztusić rano, na czczo, po wykonaniu toalety jamy ustnej (dokładnym przepłukaniu jej przegotowaną wodą), do jałowego pojemnika (zakupionego w aptece).
- W przypadku trudności w odksztuszaniu można zastosować 1 – 2 dni przed pobraniem materiału, środki wykrztuśne lub przez kilka dni przed pobraniem lub w dniu pobrania zastosować inhalacje pobudzające czy fizjoterapię klatki piersiowej.
Zasady pobierania kału do badań mikrobiologicznych
Dotyczy badań: Oznaczenie toksyny A/B C.difficile; Rota-wirusy, Adeno-wirusy w kale; Campylobacter w kale
- Do badań pobiera się wyłącznie świeży kał, w jak najwcześniejszym okresie choroby, przed zastosowaniem antybiotykoterapii.
- Kał należy oddać do jednorazowego naczynia, a następnie przy pomocy łopatki przytwierdzonej do pokrywki pojemnika transportowego, pobrać z różnych części oddanego stolca grudkę kału (wielkości ziarna grochu). Najcenniejsze do badania są fragmenty zawierające krew, śluz, ropę.
W przypadku kału płynnego pobiera się 2 – 3 ml materiału.
- Kał w pojemniku należy transportować do laboratorium w temperaturze otoczenia.
Zasady pobierania nasienia na posiew
Pacjent powinien:
- bezpośrednio przed badaniem dokładnie umyć ręce i okolice cewki moczowej wodą z mydłem, a następnie osuszyć jednorazowym ręcznikiem,
- oddać nasienie poprzez masturbację do jałowego naczynia,
- dostarczyć materiał w miarę możliwości jak najszybciej do laboratorium, a w czasie dłużej trwającego transportu próbki należy chłodzić (naczynie z lodem).
Zasady przygotowania się do badania mykologicznego
- W przypadku diagnostyki w kierunku zakażeń grzybiczych materiał do badań, w zależności od miejsca toczącego się procesu chorobowego, mogą stanowić: łuski skórne, zeskrobiny z płytek paznokciowych lub wymazy z fałdów skórnych i błon śluzowych.
- Materiały kliniczne powinny być pobierane przed rozpoczęciem terapii przeciwgrzybicznej lub po upływie, co najmniej 4 tygodni od momentu zakończenia leczenia.
- Dla wyniku badania istotne jest także, by na zmiany chorobowe przez klika dni nie stosować kremów i maści.